Zonder te overdrijven, is het hier meer dan top.
Vandaar een kleine "change of plans". Mijn eerste plan om in maart terug naar huis te gaan, heb ik al heel lang opgegeven. Mijn plan nu ziet er als volgt uit:
ik blijf nog bij mijn 3 boys tot eind december (dat is dus echt nog maar 3 weken meer, boehoe! Mijn tranen staan al klaar, net zoals de zakdoekjes). In januari ga ik voor 10 dagen naar Perth (de westkust van Australië), daarna vlieg ik terug naar Sydney om een nieuw avontuur te beginnen bij een nieuw gezin. Ik ga verhuizen naar Seaforth, beetje korter bij Sydney maar nog steeds evenver van Manly dan ik nu zit. Dus nog steeds perfect eigenlijk. Ik ga wonen bij een aussie gezin met 2 kindjes, een meisje (joepie, I missed girly things) en een jongen. Spannenddddd. Zijn echt superlieve mensen, dus dat maakt het afscheid hier wel al iets minder zwaar. Maar oh, wat ga ik mijn lieve Lievensboys missen!
Tot zover, de change in my plans. Met andere woorden, ik ben dus nog niet snel terug ;-)
Alhoewel de tijd voor mij wel vliegt (dat is ook een understatement trouwens). Ik ben hier al dik 4 maanden, 4! Dat is 2 keer de zomervakantie. En het gaat nog snel ook. Het is al bijna kerstmis. Iets wat trouwens totaaaaal niet past in de zomer. Het geeft me echt een gek gevoel, al die kerstversieringen en lichtjes in de straten bij 30 graden. Dan heb ik het nog niet over het meest onnozele punt gehad over kerst in de zomer: de kerstwensen. Hier hangen dus echt van die posters en versieringen op met: we wish you a white christmas. Yeah right.
Maar dus, kerst in de zomer, niet echt mijn ding. Wat niet wil zeggen dat ik er niet naar uitkijk om te vieren in mijn bikini! Maar bij kerst moet het koud zijn, liefst vanal zelfs nog sneeuw. Er moet warme chocomelk zijn, dikke truien, warme worstenbroodjes, geitewollen sokken, sjaals en mutsen. En ohja, chocomousse en kroketten van ma en pa.
Een paar weekenden geleden ben ik naar Hunter Valley geweest, de wijnstreek van NSW. Via groupon hadden we een deal gekocht voor vervoer en 3 wijnproefdingen. Was echt heel leuk, en lekker ook. En ohja, we waren ook gestopt bij een chocoladefabriekje.
Intussen is het hier ook Sinterklaas geweest. De boys waren helemaal klaar gestoomd voor de Sint. Ze kenden de liedjes, we hadden geknutseld, schoenen stonden klaar. Heel spannend allemaal.
Afgelopen weekend was er ook het grote Sinterklaasfeest. Er is een groepje 'Belgians in Sydney' en die organiseren zo nu en dan leuke bijeenkomsten. Deze keer was dat dus het sintfeest voor de kindjes. Ik mocht mee, het was echt heel gezellig. Uiteraard waren er allemaal Belgen. Lode was heel de dag heel zenuwachtig voor de Sint. Hij vond het super spannend! En dan moest hij (ocharm) ook nog bijna tot het laatste wachten voor een pakje. Gelukkig niet tot allerlaatste, want nee, dat was ik. Ik vermoed dat de gemiddelde leeftijd 3 was, van kinderen die naar voren bij de Sint moesten komen. Niks vermoedend en al opruimend onze spullen aan het pakken, moest ik ook naar voor. Dat vonden de jongens natuurlijk geweldig. Lieve sint wel, ik kreeg een ontzettend fijn kado!!! (Merci Nele & Bart, allez ik bedoel, Sinterklaas).
Wat heb ik de voorbije weken nog gedaan: Elli haar verjaardag gevierd, xmas shooting op het strand gehouden (to be continued), gezwommen in de ocean pools, gaan eten bij Steyne (zoals altijd), gaan eten bij random strangers van op het strand, ontzettend veel naar ontzettend vele bliksem gekeken (echt heel indrukwekkend, dat is hier zo mooi en precies ook veel feller dan in België), naar de film geweest met Lode & Anton (heel grappig want Anton kan echt heel hard lachen als hij iets grappig vindt, zo hard dat ik vanzelf al moet lachen als hij begint) en natuurlijk genoten van mijn (pretty good) leventje hier.
Het zijn nog exact 10 dagen voordat de nieuwe aupair aankomt. Ik heb dus nog 10 dagen met mijn boys alleen. Op een of ander manier heb ik een chirokamp gevoel: alles uit 10 dagen halen. Ik kijk er al naar uit.
PS. Ik was (alweer) helemaal ontroerd in de cinema. Daar was een mama met 5 kindjes, waarop ik en Nele allebei dachten: amai. Uitleggend aan Lode en Anton dat dan alles 'meer' is of dat je van alles meer nodig hebt, alsin: meer was, meer eten maken, meer kleren kopen, meer bedden moeten hebben, meer schoenen nodig... vulde Lode de rij aan met 'meer Kaat nodig'. Hoh, daar moest ik alweer bijna een zakdoek bovenhalen.
Tot snel,
Kaat
XOXO
