Pretty Prettier Prettiest

Australië is pretty. 
Dan bedoel ik mooi. Niet alleen mooi als in mooie natuur, mooi land, mooie uitzichten, mooi strand maar ook mooi als in schoon weer, knappe mensen, leuke 'way of living' en fijne avonturen. 

Elke keer opnieuw sta ik versteld van de vriendelijkheid van Australiërs, de 'hi' en 'thanks, bye' op de bus naar de buschauffeur, de random 'I love you' van Harris, Chloe die merkt dat ik nieuwe armbandjes heb, de koffieman in Manly die weet dat ik altijd een cappuccino wil met 1 suiker op donderdagen, vrienden die ik al jaren lijk te kennen (maar eigenlijk nog maar net een halfjaar ken), de ongelooflijk knappe jonge mannen met baby's op de dijk, maar wat me elke keer verrast is het mooie Australië en de (hoe ze dat hier zouden zeggen) 'breathtaking views'.
En dat allemaal, nog steeds, zelfs al na 7 maanden! 

In de tussentijd is Elli op haar reis door Australië vertrokken (boehoe, dat betekend alleen maar dat de tijd hier korter en korter wordt). Over een week vertrekt Hanne ook en eind april vertrekken Anneleen en ik. Dat is echt, echt niet lang meer. Ik wou dat ik de tijd kon terugspoelen naar september (dan wordt ik nog eens 22 ipv als 23). 

Sinds 2 weken geleden zijn Lindsay (mijn hostmama) haar ouders uit Engeland hier. Het is dus weer lekker druk in huis met 7 man. Vorig weekend zijn we op familieweekend geweest naar Hunter Valley (de wijnstreek van NSW). Samen met Lindsay haar ouders, Mark zijn ouders, Chloe, Harris en ik. Lekker druk, maar lekker gezellig. En lekkere wijn! 
Ik nam de kindjes mee op pad wanneer de rest ging wijnproeven. Ik besloot dat wij dan maar gingen milkshake- en chocoladeproeven. 

Melbourne 

In de tussentijd, ben ik op minitripje geweest. Omdat oma en opa Engeland hier waren, was dat een fijne oplossing voor de opvang van de kindjes. 

Dus boekte ik een vlucht naar Melbourne, een tour naar de great ocean road en mijn backpacker. Ik ging alleen, want al mijn Aussie vriendinnetjes zijn er al geweest of gaan er later nog naar toe. Fijn wel, zo alleen op pad maar ook wel vreemd om zonder mijn vaste 'crew' te vertrekken. 

Melbourne is hip. Als in fashionable, veel koffiebars, overal muziekanten op straat. Deed me een beetje denken aan een veel grotere versie van Antwerpen.

GREAT Great Ocean Road 

De Great Ocean Road was great. Het weer daarintegen, was iets minder great. Maar dat neemt niet weg dat het ongelooflijk mooi was. Drie dagen reden we doorheen Victoria, langs 'the 12 apostels' door de 'Grampians' (national park) en langs vele, vele uitzichtpunten met grappige verhalen. Ik kan echt niet zeggen hoe mooi het was! Elke keer, bij elke stopplaats, stond ik weer versteld van Australië. Hele fijne tour, met hele fijne mensen en timtamslams als teatime. 

Oh, en ik zag voor het eerst (sinds mijn aussietrip) wilde koala's. Heel schattige beesten, zien er heel zacht uit. Normaal zijn ze nooit te vinden langs de weg en zie je een koala nooit water drinken (want koala betekent naar het schijnt: geen water). Guess what? I saw both. 

En, in deze drie dagen heb ik voor het eerst kangoeroe gegeten, jawel! 

Was niet echt heel slecht, alleen het idee is heel vreemd. 

Never alone 

Ik was vergeten, dat als je alleen reist, je eigenlijk nooit alleen bent. Er zijn altijd mensen, altijd reizigers, altijd iemand die je tegenkomt. Na de GOR-tour, was ik nog 2 dagen in Melbourne. Ik ben geen moment alleen geweest (buiten dan wanneer ik in de badkamer was). 

We gingen met onze groep naar Melbourne's Moomba festival, we gingen (afschuwelijk) bier drinken (met een afschuwelijke kater als gevolg), ontbijten, uiteten en rondhangen in Melbourne. Nooit alleen dus.

PS. Alleen op reis vraagt natuurlijk wel om veel selfies, oooops! 

Tot snel, 

Kaat 

XOXO