Hoera Hendrik

Ik had mijn post misschien 'wonderfull weekends part 2' moeten noemen want er zijn weer wat leuke weekends gepasseerd. Ook leuke weken uiteraard, maar de weken zijn doorgaans gevuld met hetzelfde: werken (eten in Steyne op maandagavond en chillen bij Anneleen ergens op een doordeweekse avond). 

Jervis Bay 

Een heel spontane beslissing op een vrijdagavond (lees: om 10u 's avonds) om zaterdagmorgen op weekend te vertrekken. Natuurlijk waren 's avonds alle auto-verhuur dingen gesloten. We zijn dan maar om 7u opgestaan om 's morgens dus nog ergens een auto te gaan huren om dan richting Jervis Bay te rijden. We vonden er eentje heel kort bij, en nog goedkoop ook! Hoera, vertrekken! 

Na ongeveer 3,5u rijden kwamen we aan. Er was een supermooi strand, kei mooi uitzicht. We konden bij vrienden van Elli blijven slapen. Die hadden met 2 een huisje gehuurd in zo'n vakantie achtig park, maar toen ze daar aankwamen bleek dat ze een huisje gehuurd hadden voor 6 personen in plaats van 2. Dus wij konden daar logeren, we zouden de prijs delen wat het bijna gratis maakte! Wanneer we aankwamen bleek dat er al 3 meisjes waren en dus zeker te weinig plaats voor ons. Alhoewel wij het niet erg hadden gevonden op de zetel te moeten slapen, mochten we niet blijven (voor gastvrijheid een nul! Die zijn duidelijk nog nooit in Limburg geweest). Maar ja, stonden we daar dus schoon, zonder verblijfplaats. Alle omliggende domeinen waren volgeboekt, backpackers hadden geen plaats meer.. Ik had al bijna geen zin meer totdat we een bende Australische mannen tegenkwamen (gastvrijheid 1000, precies echte Limburgers die Ozzies). Elli vroeg al lachend of ze niet toevallig nog 5 bedden over hadden. En jawel, hadden ze! Het was een man of 30 die een kei groot huis gehuurd hadden (het leek op een soort mini kampplaats). Echt heel grappig, het was echt een papa-zoon weekend, allemaal mannen met hun zonen op rugbyweekend. Er was maar 1 mama mee, weliswaar om te koken, en dat voor 30 man! 

Er was dus nog een kamertje over met 6 bedden, helemaal voor ons. Zo werd ons weekendje echt top. We mochten koken in hun mega keuken en zijn alles gaan opeten aan een bankje op het strand. Lekker zomers, met wijn en zonsondergang. Fijn weekend, en net wanneer je denkt dat het niet beter kan worden dan dat.. huppelt er gezellig een kangoeroe voorbij. En niet zomaar een kangoeroe, een kangoeroe met een baby in zijn buidel! Zonder twijfel het schoonste wat ik al gezien heb. Echt ongelooflijk schattig. We zaten daar echt met 5, in volledige stilte, te staren naar een kangoeroe; het duurde echt een kwartier lang voordat de eerst zei: "Oh I have to take a photo!" 
Na duizend selfies en snapchats huppelde hij vrolijk weg. Ik was echt zo onder de indruk, maar lang niet iedereen was zo blij als mij om een babykangoeroe te zien. Er kwamen kleine kinderen voorbij maar die vonden dat totaal niet speciaal. Een kangoeroe is voor hen helemaal niet speciaal. Dat is misschien zoals wij een hond zien ofzo, ik zou ook niet onder de indruk zijn als iemand mij zou roepen om te zeggen: 'Kijk een hond, met een puppy!' 

's ochtends hadden we ontbijt, ohja, heb ik de bijhorende kangoeroes al vermeld ;-) ? Jawel, ontbijten met kangoeroes langs ons, dat is mijn nieuwe fancy manier van breakfast. 

De volgende dag reden we naar verschillende stranden. Het was er echt super mooi, precies paradijs. Zo paradijs als dat ze op die stranden van die hutten op poten zouden zetten met hangmatten in, mensen daar echt veel geld voor zouden betalen. Als laatste gingen we naar Hyams Beach, dat zou het strand zijn met het witste zand. Het was echt moeilijk om daar zonder zonnebril te kunnen kijken omdat de zon zo reflecteerde op het zand. 
In de terugweg heb ik voor het eerst gereden met de auto! Joehoeeee, voor het eerst aan de andere kant van de auto en aan de andere kant van de weg. Dat was echt concentreren want alles is omgekeerd! Pinkers staan waar normaal de ruitenwissers staan, rondpunten moet ge in de tegenweg nemen... Ik heb nog nooit zoveel in mijn spiegels gekeken als op mijn rij-examen en toen! Om te zien of ik wel goed in het midden reed, want dat is moeilijk in te schatten zo aan de andere kant van de auto. 

Fijn weekend nummer zoveel! 


Birthdayweekend Hendrik 

Hoera hoera, Hendrik werd afgelopen weekend 1 jaar. Super schattig, ahja een baby die jarig is. Alhoewel Hendrik al kei groot is voor zijn leeftijd en al super veel kan voor zijn leeftijd.
We gingen naar Bateau Bay, daar had Nele een huisje gehuurd in zo'n vakantiepark. Het lag direct aan het strand, er was een buitenzwembad met een spa, top dus! 
Ik sliep met Lode en Anton op 1 kamer, dat vonden ze geweldig natuurlijk. Er waren stapelbedden, de jongens sliepen vanonder en ik (uiteraard) van boven. Ik was alleen vergeten dat de jongens 's morgens echt vroeg wakker worden, om 6u werd ik gewekt door 2 zingende jongetjes onder mij. 

's Morgens gingen we naar het strand, daarna gingen we zwemmen en in de namiddag gingen we naar een stadje dat 'The Entrance" noemde. Heel mooi strand en er is elke dag om half 4 een 'Pelican feeding'. Echt heel indrukwekkend, een stuk op 50 pelikanen komen dan de plek waar er vis wordt uitgedeeld. Dat zijn echt supergrote beesten! Ik wist niet dat die zo groot waren als ge daarvoor stond. En die bekken, dat kan helemaal uitlebberen, heel gek. 

Er was ook een waterspeeltuin waar de jongens zich rot geamuseerd hebben. Nadat we 's avonds iets waren gaan eten gingen we terug naar ons vakantiehuisje. Snel nog even het zwembad in voor de boys gingen slapen. 

Zondag zijn we (uiteraard opnieuw) gaan zwemmen. Daarna vertrokken we naar een gebied met keiveel rotsen (Lode vindt alles wat te maken heeft met natuur geweldig! En wat Lode geweldig vindt, vindt Anton ook geweldig). We hadden mini taartjes gekocht voor Hendrik, die hadden we fijn tussen de rotsen opgegeten. Daarna zijn we nog naar een strand geweest. Het was echt een leuk weekend, de kindjes waren braaf en blij, het weer was (belachelijk) warm (38graden). 

PS. Ohja, ik ben vandaag voor het eerst sinds meer dan een jaar, naar de kapper geweest! En dat in een ander land! De schade valt nog mee. 

PS1. Ik mis de Sinterklaassfeer 

PS2. Overal beginnen kerstbomen en kerstlichten te hangen, heel gek, past niet bij de zomer 

PS3. Ik ben hier al 3,5 maand! 

PS4. One direction is in Sydney, moest ik nogal mee lachen dat ze zoiets vertelden op het nieuws deze morgen. 

Tot snel, 
Kaat 
XOXO

Wonderfull weekends

Twee keer op weekend en dat twee weken na elkaar!
(Het is hier dus nog altijd top he)

1. Blue Mountains with the family 

"Blue Mountains, dat is toch blauwe bergen he, Kaat?" 

Ja hoor, het zijn effectief ook 'blauwe bergen'. Er hangt een soort van constante blauwe schijn over het gebergte.
Het is een gebergte in Australië met een oppervlakte van 11 400 km², vrij groot dus! Het ligt op een dikke 2 uur (3,5 met file) van Sydney. 

We vertrokken vrijdagmiddag na Lode zijn school met de auto naar Katoomba, een van de nabijgelegen stadjes rond de Blue Mountains. Ik zat vanachter in de auto (als in het koffer) gepropt, veel te weinig beenruimte voor zo'n lange rit maar gelukkig was er genoeg lekker eten om me af te leiden van het feit dat ik weinig plaats had.

In Katoomba logeerden we in een huisje van vrienden van Nele en Bart. Zij hadden ooit al 'ge-house-sit' op hun huisje, en we mochten dat dit weekend weer doen. Klein detail: bij deze house-sit moesten we letten op hun VIJF (ja, 5) katten. Ideaal dus voor mij en mijn semi angst voor dieren. Ik heb afgelopen weekend grenzen verlegd, niet te geloven! Ik denk dat ik alle katten geaaid heb. Op een avond lag ik zelfs in de zetel film te kijken, met twee katten langs en een kat op mij (ferm he). Er waren maar 3 kamers in het huisje, ik sliep met Lode. Een hele uitdaging ;-) hij draaide nog meer rond in bed dan ik! 

House-sitten is hier trouwens een heel normaal iets. Dat houdt echt in dat mensen bijvoorbeeld een periode op vakantie gaan waardoor hun huis leegstaat.. en dan zoeken ze gewoon mensen die op hun huis willen 'passen' (wat hier wil zeggen dat je effectief voor die periode in dat huis mag gaan 'wonen' om er op te passen). Ik vond dat heel vreemd in het begin, ondertussen ben ik er al aan gewend. Eigenlijk is dat trouwens wel heel erg ferm, de mensen vertrouwen hier elkaar nogal. In het begin kon ik me niet voorstellen dat ik een vreemd iemand in mijn huis zou laten wonen als ik een week of 2 op vakantie ben. Maar dat is hier dus de normaalste zaak van de wereld! Bart en Nele hebben dat vroeger gedaan, er zitten soms nogal wat ferme huizen tussen om op te gaan passen.

We kwamen dus vrijdag avond aan in Katoomba, daar ligt 'echo point', een uitkijkpunt over de Blue Mountains met het bekende '3 sisters'. Dat zijn eigenlijk 3 uitstekende rotsen langs elkaar. Er zit een verhaal achter, ik heb begrepen dat er vroeger 7 'sisters' stonden en dat de rotsen heel veel betekenis hebben voor de Aboriginals. Tot zo ver,  alles wat ik er van weet :-) 

Zaterdag zijn we (heel) vroeg vertrokken naar de Wentworth Falls. We hebben echt een ferm stuk gewandeld, zelfs de kindjes! Op het einde waren ze wel bek af, ik ook, dus de kindjes moeten super moe geweest zijn! 
's Avonds zijn we iets gaan eten in een (nieuw) Vlaams restaurant in de Blue Mountains. Joepie yeay ze hadden er Duvel (als was een liefmans on the rocks ook wel lekker geweest)! 

Zondag deden we de 'tree sisters walk' en de botanic garden van de BM, super mooi. We kwamen weer (heel) vroeg aan voor de wandeling en er hing kei veel mist over het gebied, heel mooi! Heel gek ook want dat was na 10 minuten helemaal weggetrokken.
Thuis hebben nog even gezwommen, late night swimming. 
Joepie, fijn weekend nummer 1. 

Nu nummer 2! 

2. Camping with the friends 

Toen ik op mijn vorig weekend was, hadden mijn vriendinnetjes een plekje geboekt om te kamperen in het Royal National Park. (Kamperen, al goed dat ik net een slaapzak gekocht had).

Ohja even tussendoor: afgelopen vrijdag was het hier Halloween, dat is hier veel meer aanwezig dan in België. We gingen naar een Halloweenfeestje, heel fijn (vooral de wijn)! 
Ik vind het zo leuk om door een autoloos Sydney te lopen wanneer je terug naar huis gaat. De terugreis naar Manly is wel altijd lang, duurt bijna 2 uur om tot thuis te geraken. Ik was dus rond 4u thuis en ohja, 's morgens sneed ik ook nog eens bijna mijn vinger er af en erna gingen we kamperen! Zonder twijfel het beste idee tot nu toe ;-)  

We vertrokken zaterdagmorgen met bus-ferry-trein om tot aan het national park te geraken. Het was verschrikkelijk warm, 34 graden, en een belachelijk stomme weg om op te beginnen wandelen. Echt zo een verlaten weg, vol met stenen, knal in de zon. Na een km of 3-4 kwamen we eindelijk tussen wat bomen terecht die zorgden voor schaduw. We zagen het ineens heel donker worden, joepieeeeee storm! We zaten recht in een onweer. Dat was eigenlijk echt heel fijn, het begon kei hard te regenen dus waren we fijn afgekoeld. Het donderde, bliksemde en waaide langs alle kanten maar dat was zo fijn. Het was ook heel grappig want Anneleen werd helemaal gek van het onweer, hebben echt heel hard gelachen tussen de regen door. Na een kwartier was het ook weer over en scheen de zon weer vollebak.

Onze kampplaats lag bij een kei mooi uitzicht! Echt zalig! Was echt super mooi. En we waren er echt helemaal alleen eerst. Er was niemand anders, geen andere tentjes, geen andere mensen (ohja ook geen water of elektriciteit, en er mocht geen vuur gemaakt worden, kamperen zoals het moet he!). We hadden ons tentje opgezet en waren nog wat gaan wandelen. Eens we de waterval gevonden hadden, hebben we daar fijn wat gezeten. 

's Morgens waren Hanne en ik al vroeg wakker door de hitte in ons cozy tentje. Na even fijn wakker worden op ons fijn uitkijkpuntje besloten we om ons aan de waterval te gaan douchen. ZA-LIG, en helemaal niet zo koud want de zon stond recht op ons. Wel moeilijk om te ademen want de waterstralen waren kei hard. 

En net wanneer je denkt dat een kampeerweekendje niet beter kan worden, wordt het beter. Zondag wandelden we voorbij een 'nature pool', een een plas water tussen rotsen waar je in kon zwemmen. 
Ook weer super mooi. 
Ook weer al een topweekendje! 
Buiten 1 slang, miljoenen mieren en vervelende vogels waren er geen enge dieren te bespeuren, al een geluk!

PS. Hendrikje zet nu echt zijn eerste stapjes 
PS 1. Anton is in de na-aap fase  
PS 2. Lode zijn twee voorste tanden zijn uit
PS 3. Vandaag ging heel Australië crazy! Het was de Melbourne cup aka een paardenrace van amper 3 minuten (en een echte feestdag naar het schijnt in de staat Victoria). Iedereen, maar echt iedereen, is helemaal fancy opgekleed. Bedrijven stoppen met werken en huren tafels in pubs, sommige winkels sluiten echt in de namiddag. Het draait er gewoon om om veel te drinken, fancy te doen en te hopen dat je op het juiste paard gewed hebt. Want zo goed als iedereen zet geld in op deze paardenrace.
Ik ging kijken, Nele dwong me een kleedje aan te doen. Ik mocht zelfs haar 'fascinator' (de dingen die de vrouwen in hun haar zetten, van haarbanden tot hoeden) lenen.
Jammer dat ik niet heb meegedaan, ik had zeker nummer 5 gekozen, dat is mijn lievelingsnummer. Wint dat stom paard met nummer 5 toch niet zeker! Ik had wel rijk kunnen zijn. 

Tot snel, 
XOXO
Kaat