29 Fromelles Avenue
Seaforth
NSW 2092
Australia

dinsdag 4 november 2014

Wonderfull weekends

Twee keer op weekend en dat twee weken na elkaar!
(Het is hier dus nog altijd top he)


1. Blue Mountains with the family 

"Blue Mountains, dat is toch blauwe bergen he, Kaat?" 

Ja hoor, het zijn effectief ook 'blauwe bergen'. Er hangt een soort van constante blauwe schijn over het gebergte.
Het is een gebergte in Australië met een oppervlakte van 11 400 
km², vrij groot dus! Het ligt op een dikke 2 uur (3,5 met file) van Sydney. 
We vertrokken vrijdagmiddag na Lode zijn school met de auto naar Katoomba, een van de nabijgelegen stadjes rond de Blue Mountains. Ik zat vanachter in de auto (als in het koffer) gepropt, veel te weinig beenruimte voor zo'n lange rit maar gelukkig was er genoeg lekker eten om me af te leiden van het feit dat ik weinig plaats had.
In Katoomba logeerden we in een huisje van vrienden van Nele en Bart. Zij hadden ooit al 'ge-house-sit' op hun huisje, en we mochten dat dit weekend weer doen. Klein detail: bij deze house-sit moesten we letten op hun VIJF (ja, 5) katten. Ideaal dus voor mij en mijn semi angst voor dieren. Ik heb afgelopen weekend grenzen verlegd, niet te geloven! Ik denk dat ik alle katten geaaid heb. Op een avond lag ik zelfs in de zetel film te kijken, met twee katten langs en een kat op mij (ferm he). Er waren maar 3 kamers in het huisje, ik sliep met Lode. Een hele uitdaging ;-) hij draaide nog meer rond in bed dan ik! 























House-sitten is hier trouwens een heel normaal iets. Dat houdt echt in dat mensen bijvoorbeeld een periode op vakantie gaan waardoor hun huis leegstaat.. en dan zoeken ze gewoon mensen die op hun huis willen 'passen' (wat hier wil zeggen dat je effectief voor die periode in dat huis mag gaan 'wonen' om er op te passen). Ik vond dat heel vreemd in het begin, ondertussen ben ik er al aan gewend. Eigenlijk is dat trouwens wel heel erg ferm, de mensen vertrouwen hier elkaar nogal. In het begin kon ik me niet voorstellen dat ik een vreemd iemand in mijn huis zou laten wonen als ik een week of 2 op vakantie ben. Maar dat is hier dus de normaalste zaak van de wereld! Bart en Nele hebben dat vroeger gedaan, er zitten soms nogal wat ferme huizen tussen om op te gaan passen.

We kwamen dus vrijdag avond aan in Katoomba, daar ligt 'echo point', een uitkijkpunt over de Blue Mountains met het bekende '3 sisters'. Dat zijn eigenlijk 3 uitstekende rotsen langs elkaar. Er zit een verhaal achter, ik heb begrepen dat er vroeger 7 'sisters' stonden en dat de rotsen heel veel betekenis hebben voor de Aboriginals. Tot zo ver,  alles wat ik er van weet :-) 






Zaterdag zijn we (heel) vroeg vertrokken naar de Wentworth Falls. We hebben echt een ferm stuk gewandeld, zelfs de kindjes! Op het einde waren ze wel bek af, ik ook, dus de kindjes moeten super moe geweest zijn! 
's Avonds zijn we iets gaan eten in een (nieuw) Vlaams restaurant in de Blue Mountains. Joepie yeay ze hadden er Duvel (als was een liefmans on the rocks ook wel lekker geweest)! 









Zondag deden we de 'tree sisters walk' en de botanic garden van de BM, super mooi. We kwamen weer (heel) vroeg aan voor de wandeling en er hing kei veel mist over het gebied, heel mooi! Heel gek ook want dat was na 10 minuten helemaal weggetrokken.
Thuis hebben nog even gezwommen, late night swimming. 

Joepie, fijn weekend nummer 1. 








Nu nummer 2! 

2. Camping with the friends 

Toen ik op mijn vorig weekend was, hadden mijn vriendinnetjes een plekje geboekt om te kamperen in het Royal National Park. (Kamperen, al goed dat ik net een slaapzak gekocht had).

Ohja even tussendoor: afgelopen vrijdag was het hier Halloween, dat is hier veel meer aanwezig dan in België. We gingen naar een Halloweenfeestje, heel fijn (vooral de wijn)! 
Ik vind het zo leuk om door een autoloos Sydney te lopen wanneer je terug naar huis gaat. De terugreis naar Manly is wel altijd lang, duurt bijna 2 uur om tot thuis te geraken. Ik was dus rond 4u thuis en ohja, 's morgens sneed ik ook nog eens bijna mijn vinger er af en erna gingen we kamperen! Zonder twijfel het beste idee tot nu toe ;-)  








We vertrokken zaterdagmorgen met bus-ferry-trein om tot aan het national park te geraken. Het was verschrikkelijk warm, 34 graden, en een belachelijk stomme weg om op te beginnen wandelen. Echt zo een verlaten weg, vol met stenen, knal in de zon. Na een km of 3-4 kwamen we eindelijk tussen wat bomen terecht die zorgden voor schaduw. We zagen het ineens heel donker worden, joepieeeeee storm! We zaten recht in een onweer. Dat was eigenlijk echt heel fijn, het begon kei hard te regenen dus waren we fijn afgekoeld. Het donderde, bliksemde en waaide langs alle kanten maar dat was zo fijn. Het was ook heel grappig want Anneleen werd helemaal gek van het onweer, hebben echt heel hard gelachen tussen de regen door. Na een kwartier was het ook weer over en scheen de zon weer vollebak.







Onze kampplaats lag bij een kei mooi uitzicht! Echt zalig! Was echt super mooi. En we waren er echt helemaal alleen eerst. Er was niemand anders, geen andere tentjes, geen andere mensen (ohja ook geen water of elektriciteit, en er mocht geen vuur gemaakt worden, kamperen zoals het moet he!). We hadden ons tentje opgezet en waren nog wat gaan wandelen. Eens we de waterval gevonden hadden, hebben we daar fijn wat gezeten. 














's Morgens waren Hanne en ik al vroeg wakker door de hitte in ons cozy tentje. Na even fijn wakker worden op ons fijn uitkijkpuntje besloten we om ons aan de waterval te gaan douchen. ZA-LIG, en helemaal niet zo koud want de zon stond recht op ons. Wel moeilijk om te ademen want de waterstralen waren kei hard. 





En net wanneer je denkt dat een kampeerweekendje niet beter kan worden, wordt het beter. Zondag wandelden we voorbij een 'nature pool', een een plas water tussen rotsen waar je in kon zwemmen. 
Ook weer super mooi. 
Ook weer al een topweekendje! 
Buiten 1 slang, miljoenen mieren en vervelende vogels waren er geen enge dieren te bespeuren, al een geluk!











PS. Hendrikje zet nu echt zijn eerste stapjes 
PS 1. Anton is in de na-aap fase  
PS 2. Lode zijn twee voorste tanden zijn uit
PS 3. Vandaag ging heel Australië crazy! Het was de Melbourne cup aka een paardenrace van amper 3 minuten (en een echte feestdag naar het schijnt in de staat Victoria). Iedereen, maar echt iedereen, is helemaal fancy opgekleed. Bedrijven stoppen met werken en huren tafels in pubs, sommige winkels sluiten echt in de namiddag. Het draait er gewoon om om veel te drinken, fancy te doen en te hopen dat je op het juiste paard gewed hebt. Want zo goed als iedereen zet geld in op deze paardenrace.
Ik ging kijken, Nele dwong me een kleedje aan te doen. Ik mocht zelfs haar 'fascinator' (de dingen die de vrouwen in hun haar zetten, van haarbanden tot hoeden) lenen.
Jammer dat ik niet heb meegedaan, ik had zeker nummer 5 gekozen, dat is mijn lievelingsnummer. Wint dat stom paard met nummer 5 toch niet zeker! Ik had wel rijk kunnen zijn. 






Tot snel, 
XOXO
Kaat

Geen opmerkingen:

Een reactie posten